16 / 92
14
Nemendur sem þarfnast
2.2
sérstakrar umhyggju
Varasamt getur verið að benda á tiltekna hópa barna sem þarfnast um-
hyggju umfram önnur, í því felst óréttmæt alhæfing því innan hvers hóps
eru ólíkir einstaklingar. Einnig getur það beint athyglinni frá öðrum
börnum sem þurfa á stuðningi að halda.
Miller og Raymond (2008) benda þó á að fötluð börn eru í meiri hættu
en önnur með að verða fyrir ofbeldi af öllum toga. Nauðsynlegt er að
skólinn finni leið til að veita fötluðum nemendum þá vernd sem þeir
eiga rétt á en jafnframt þarf að gæta þess að ganga ekki svo langt að það
hamli frelsi og virðingu nemandans.
Kennarar þurfa einnig að vera sérstaklega vakandi fyrir nemendummeð
hegðunar- og samskiptavanda. Þegar í leikskóla hafa mörg þessara barna
þurft að þola fjölda ósigra í samskiptum sínum við önnur börn og full-
orðna, þau eiga oft erfitt með að eignast vini og sjálfstraust þeirra er
takmarkað. Viðhorf kennarans til barnsins hafa áhrif á hegðun þess og
félagslega og námslega aðlögun. Sé kennarinn ekki stöðugt á verði geta
nemendurnir í bekknum skynjað neikvæð viðhorf hans og jafnvel túlk-
að þau sem samþykki fyrir höfnun þeirra á viðkomandi nemanda.
Hópur sem hefur þurft að mæta fordómum í samfélaginu eru þeir sem
vegna uppruna síns, trúarbragða og/eða tungumáls skera sig úr fjöld-
anum. Þar til fyrir fáeinum árum var íslenskt skólasamfélag einsleitt en
aukin hnattvæðing og fólksflutningar á milli landa hafa leitt til meiri
fjölbreytileika í íslensku skólasamfélagi (Hanna Ragnarsdóttir og Elsa
Sigríður Jónsdóttir, 2010). Í upphafi var þessum nýju nemendum stundum
komið fyrir í sérdeildum sem sérhæfðu sig í að kenna þeim nýja málið,
oft án þess að huga að félagslegri þátttöku barnanna í samfélagi skólans
Þessi aðgreining var stundum útskýrð með málshættinum „lík börn leika
best“ sem vafalaust stuðlar að styrkingu staðalmynda og byggir undir
„öðrun“. Slíkar áherslur hafa verið á undanhaldi enda samræmast þær
ekki hugmyndum um skóla án aðgreiningar.
Enn einn hópurinn sem hér verður nefndur er hinsegin fólk en þöggun
er ein algengasta birtingarmynd fordóma gagnvart hinsegin fólki. Þetta
er kallað heterósexismi. Heterósexismi gerir ráð fyrir að allir séu gagn-
kynhneigðir og eigi þannig foreldra. Að mati Jóns I. Kjaran og Ingólfs
Börn mæta oft
fordómum vegna
fötlunar, samskipta-
og hegðunarvanda,
kynhneigðar eða
annars, þessi börn
þarfnast sérstakrar
umhyggju