15
Á. Jóhannessonar (2010) ýtir þetta undir skyldubundna gagnkynhneigð.
Íslenskar rannsóknarniðurstöður á stofnanabundnum heterósexisma í
framhaldsskóla gefa til kynna að hann sé bundinn í formgerð og menn-
ingu skólanna. Þöggun um samkynhneigð veldur því að hinsegin börn og
ungmenni upplifa sig utanveltu og skrítin, skammast sín fyrir kynhneigð
sína eða kynvitund sem aftur leiðir til verri sjálfsmyndar og líðanar.
Að auki getur þöggunin leitt til eineltis og ofbeldis þegar kynhneigð
ungmenna kemur upp á yfirborðið. Þegar þögnin er rofin er of algengt
að eingöngu sé fjallað um gagnkynhneigð og samkynhneigð en ekki
um annað hinsegin fólk, svo sem transfólk, intersex og pankynhneigða.
Svarthvít umræða um kynhneigð getur verið hættuleg fólki sem er staðsett
annars staðar á litrófinu. Í raun ætti enginn að þurfa að vera inni í skáp
og koma svo út úr honum.
Loks má benda á fordóma gegn feitum börnum, en offita er alvarlegur
heilsufarsvandi og neikvæðri umfjöllun um hana er gjarnan ætlað að
skapa reiði og viðbjóð. Hætt er við að sú barátta leiðist yfir í neikvæða
umfjöllun um feitt fólk og feit börn. Í heimi þar sem fallegum en umfram
allt grönnum líkömum er hampað á feitt fólk sér fáa málsvara. Það skiptir
miklu máli að börn hafi jákvætt viðhorf til eigin líkama því að slæm lík-
amsmynd tengist vanda á borð við átraskanir, þunglyndi og félagsfælni.
